Το Διεθνές Συμβούλιο Μουσείων (ICOM), στην προσπάθειά του να αναδείξει τον ρόλο των μουσείων στη σύγχρονη κοινωνία, καθιέρωσε από το 1977 τη 18η Μαΐου ως Διεθνή Ημέρα Μουσείων (International Museum Day). Τη μέρα αυτή σε όλες τις χώρες μέλη του ICOM διοργανώνονται ομιλίες, εκθέσεις, συναντήσεις και άλλες εκδηλώσεις, για να φέρουν το κοινό κοντά στα μουσεία και να αναδείξουν τον ρόλο τους στη σύγχρονη κοινωνία.

Τη φετινή Διεθνή Ημέρα Μουσείων και συγκεκριμένα το ηλιόλουστο απόγευμα του Σαββάτου της 18ης Μαΐου, η ορχήστρα του αρχαίου θεάτρου Φιλίππων πλημμύρισε από μαθήτριες και μαθητές σχολείων του νομού Καβάλας. Κάθε μία και κάθε ένας από αυτούς, φορούσε και παρουσίασε ένα αυτοσχέδιο ένδυμα που απεικόνιζε ένα μνημείο της περιοχής, το οποίο μάλιστα είχε να μοιραστεί με το κοινό τη δική του ιστορία. Οι θεατές είδαν να περνούν από μπροστά τους και να αποκτούν «φωνή» μνημεία και μνημειακά σύνολα όπως: οι καπναποθήκες της πόλης, το Δημαρχείο, το παλιό υδραγωγείο/ Καμάρες, το κάστρο, το συγκρότημα του Ιμαρέτ, το κτίριο της Παλιάς μουσικής, το αρχαίο θέατρο, η ρωμαϊκή αγορά, η Βασιλική Β' του αρχαιολογικού χώρου Φιλίππων, καθώς και τα βραχογραφήματα της περιοχής.

Η συγκεκριμένη εκδήλωση με τίτλο «τα Μνημεία μου... σε ένα αυτοσχέδιο Ένδυμα», διοργανώθηκε και υλοποιήθηκε υπό την αιγίδα της Περιφερειακής Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας και Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, με υπεύθυνους την ομάδα του ΚΕΠΕΑ Φιλίππων, που αποτελείται από την κα Ελένη Αντωνάρα, τον κ. Κυριάκο Κελίδη και την κα Ζωή Θεοδοσάκη. Συνεργάστηκαν επίσης ο Δήμος Καβάλας, η Δ/νση Β/θμιας Εκπ/σης Καβάλας, το 4ο ΕΠΑΛ Καβάλας - Τμήμα Γραφιστικής και η υπεύθυνη της αστικής μη κερδοσκοπικής εταιρείας (ΑΜΚΕ) Kids Fair Collection κα Σίσσυ Κλητοράκη που ανέλαβε την προμήθεια του υφασμάτινου υλικού που είναι σε απόθεμα για νέα χρήση, καθώς και η ηθοποιός/θεατρολόγος κα Ναταλία Άννα Βασιλέκα που ανέλαβε την σκηνική παρουσίαση της επίδειξης των αυτοσχέδιων ενδυμάτων από τους μαθητές, στο αρχαίο θέατρο των Φιλίππων.

Το σχολείο μας αποδέχθηκε την πρόταση του ΚΕΠΕΑ Φιλίππων και συμμετείχε στη δράση αυτή με μια ομάδα μαθητών που επέλεξε να απεικονίσει στα ενδύματά της το παλιό υδραγωγείο και το Δημαρχείο της Καβάλας. Αρχικά, οι μαθητές Κεχαγιάς Χρήστος, Κωνσταντάς Πρόδρομος, Μηλιάδης Αλέξανδρος, Μπαλαμπάνης Τριαντάφυλλος και Σταθώρης Γραμμένος ανέλαβαν να συγκεντρώσουν πληροφορίες για τα μνημεία και να τις παρουσιάσουν στα μέλη της ομάδας. Ακολούθως, οι υπόλοιποι χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες και κάθε μία από αυτές σχεδίασε, υλοποίησε και φιλοτέχνησε το ένδυμά της. Κατόπιν, έδωσε έναν τίτλο στο έργο της και έγραψε ένα κείμενο, προσωποποιώντας το μνημείο.

Η ομάδα με τους μαθητές Αλησιάνη Ελευθέριο, Κάκκου Άννα, Λούπι Ίνα και Μαυροφώτη Μαριλένα δημιούργησαν το ένδυμα με τίτλο «Ένας πύργος για τους δημότες της Καβάλας», το οποίο συνόδευσαν με το παρακάτω κείμενο: «Η καρδιά της πόλης, η θέση μου... Η καρδιά των πολιτών χτυπά δυνατά, καθώς φτάνουν σ' εμένα! Χτύποι χαράς, αφού κάποιοι εδώ ενώνονται με τον άνθρωπό τους. Χτύποι θυμού, αφού πολλοί εδώ διαμαρτύρονται για τα προβλήματα που έχουν στην όμορφη πόλη που απλώνεται μπρος μου. Χτύποι θαυμασμού, για την υπέρτατη ομορφιά μου.».

Η δεύτερη ομάδα, αποτελούμενη από τις μαθήτριες Κονδυλίδου Ελπίδα και Χακμπάλλα Ύλλκα δημιούργησαν το ένδυμα με τίτλο «Υδραγωγείο μόνο στο όνομα», το οποίο συνόδευσαν με το κείμενο: «Για μένα έχουν πει ότι «υψωνόμουν προς τον ουρανό σαν ουράνιο τόξο»! Η μάνα του νερού μου έδινε ζωή! Ζωή που σήμερα δεν υπάρχει πια πάνω μου... Στην αγκάλη μου οι πρόσφυγες έφτιαξαν τα φτωχικά τους και τους είδα με τα μάτια μου να ξεκινούν μια νέα ζωή από το μηδέν. Είδα την πόλη να αλλάζει, να εκσυγχρονίζεται και να υιοθετεί νέες συνήθειες, κι εγώ, στέρεψα.... Οι κάτοικοι και οι ταξιδιώτες προμηθεύονταν το νερό που μετέφερα από τις κρήνες της πόλης, ενώ σήμερα υπάρχουν μόνο τα σουβενίρ με τις «Καμάρες» που προμηθεύουν οι κάτοικοι στους ταξιδιώτες. Τότε μαλώνανε για το ποιος θα γεμίσει πρώτος νερό, αλλά τώρα οι ταξιδιώτες μαλώνουν για το ποιος θα βγει πρώτος μια φωτογραφία. Έτσι, κατέληξα να είμαι υδραγωγείο μόνο στο όνομα και όχι στη χάρη.».

Η τρίτη ομάδα, με τις μαθήτριες Μανώλη Ελευθερία, Μοσχοτού Κωνσταντίνα, Μουμτζή Φωτεινή, Ουρούτσι Γκρισέλντα και Σκαμνιώτη Γεωργία δημιούργησαν το ένδυμα με τίτλο: «Καμάρες: οι σταρ της Καβάλας», συνοδέυοντάς το με το κείμενο: «Μπορεί τα χρώματά μου να ξεθώριασαν, αλλά ακόμα περνάει η μπογιά μου, όπως λένε οι φίλοι μου εδώ της Καβάλας. Είτε ντόπιος, είτε τουρίστας, όταν περνάει από μπροστά μου με θαυμάζει, αν και δεν είμαι λειτουργική πια. Ομορφαίνω την πόλη μου και αποτελώ ένα από τα μεγαλύτερα μνημεία της. Δίνω την ευκαιρία σε πολλούς μαθητές, εκπαιδευτικούς, περαστικούς, να ψάξουν για το παρελθόν μου και να καταλάβουν την πραγματική μου αξία. Έπειτα από τόσα χρόνια έχω δει πολλά ευχάριστα και δυσάρεστα γεγονότα, από εγκλήματα μέχρι πρόταση γάμου. Η μοναδική δυνατότητά μου πλέον είναι να παρακολουθώ ό,τι συμβαίνει εδώ μπροστά μου. Το μόνο που εύχομαι είναι να μην ξαναδώ άλλες βαρβαρότητες και να απολαύσω τις ευτυχισμένες στιγμές των ανθρώπων.».

Πέρα από το σχολείο μας, στην εκδήλωση συμμετείχαν επίσης το 4ο Επαγγελματικό Λύκειο, το Γενικό Λύκειο Ελευθερούπολης, το Εργαστήριο Ειδικής Επαγγελματικής Εκπαίδευσης Καβάλας (Ε.Ε.Ε.Ε.Κ), το 1ο Εργαστηριακό Κέντρο Καβάλας - Τομείς Γεωπονίας, Τροφίμων και Περιβάλλοντος, Μηχανολογίας, Υγείας και Πρόνοιας – Τμήματα Αισθητικής και Κομμωτικής και το Γυμνάσιο Κεραμωτής. Ήταν ομολογουμένως μια εξαιρετική εκδήλωση και όλες οι συμμετοχές – τόσο πρωτότυπες και τόσο διαφορετικές μεταξύ τους – άξιες συγχαρητηρίων!

Συντονίστρια της δράσης: Τσακίρη Μαρία

Συνεργάτες: Μπένου Γεωργία, Κασκαβάλογλου Ελένη