Έκφραση Μαθητών

KA1 Erasmus+

Αρχική σελίδα Απόψεις Μαθητών Η σχέση των μαθητών με τα βιβλία του Στέφανου Καλλιπολίτη

Η σχέση των μαθητών με τα βιβλία του Στέφανου Καλλιπολίτη

Υπεύθυνος Δημοσίευσης ο μαθητής της Γ' Λυκείου Καλλιπολίτης Στέφανος

Η πρώτη επαφή των μαθητών με τα σχολικά βιβλία είναι στην πρώτη τάξη δημοτικού. Τότε, τα μικρά παιδιά αντικρίζουν το βιβλίο ως κάτι διαφορετικό. Σε κάποια αρέσει και το αγαπούν, ενώ κάποια άλλα θεωρούν καταναγκαστικό έργο το διάβασμά του. Με το πέρασμα του χρόνου, στις μεγαλύτερες βαθμίδες εκπαίδευσης, τα βιβλία αλλάζουν. Είναι γεμάτα με θέματα, τα οποία οι νέοι πρέπει να μάθουν, ώστε να περάσουν την τάξη. Έτσι οι μαθητές δεν αντιμετωπίζουν το βιβλίο ως μια ευχάριστη πηγή γνώσης αλλά σαν ένα εγχειρίδιο το οποίο πρέπει να αποστηθίσουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί να μισούν τα βιβλία και στο τέλος της σχολική χρονιάς να τα καταστρέφουν στα προαύλια των σχολείων.

Αρχικά, αυτή η πράξη αντίδρασης ξεκινάει από την τεράστια ύλη που έχουν να καλύψουν οι έφηβοι κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Οι μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου πρέπει να αποστηθίζουν καλά τα σχολικά βιβλία, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις ερωτήσεις των διαγωνισμάτων. Αυτό το γεγονός έχει ως αποτέλεσμα πολλοί να μην αντέχουν την καταπίεση και να οδηγούνται σε μια εχθρική στάση απέναντι στα βιβλία.

Επίσης, σύνηθες φαινόμενο είναι η μίμηση άλλων συμμαθητών. Για παράδειγμα, πολλοί μαθητές σκίζουν και καταστρέφουν τα βιβλία τους, επειδή το κάνουν συμμαθητές τους και επειδή φοβούνται να μην τους κρίνουν αρνητικά και τους κοροϊδεύουν.

Ακόμα, η απέχθεια προς τα σχολικά βιβλία του εκπαιδευτικού μας συστήματος προκαλείται, επειδή αυτά είναι παλιά, δεν ελκύουν το ενδιαφέρον και δεν ξυπνούν την αγάπη για ανάγνωση στους μαθητές. Αντίθετα τα βιβλία άλλων χωρών είναι εκσυγχρονισμένα και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των παιδιών της σημερινής γενιάς.

Επίσης, μέσα από την οικογένεια δεν ενισχύεται η αγάπη για τα βιβλία. Οι γονείς μέσα σε μια οικογένεια πρέπει να προωθούν τα παιδιά στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων. Δεν πρέπει να τα αφήνουν να διασκεδάζουν στον ελεύθερο χρόνο τους, παίζοντας μόνο στον υπολογιστή βιντεοπαιχνίδια, αλλά να τους προτείνουν μια δημιουργική μορφή ψυχαγωγίας, όπως είναι η ανάγνωση βιβλίων, μέσα από την οποία μπορούν να ανακαλύψουν πολλά πράγματα.

Το γεγονός της καταστροφής των σχολικών βιβλίων είναι πολύ λυπηρό για την παιδεία και γι' αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Αρχικά πολύ σημαντικό ρόλο καλείται να διαδραματίσει το σχολείο, καθώς μέσα σε αυτό ο νέος διαμορφώνει την προσωπικότητά του, αφού βρίσκεται μεγάλο μέρος της ημέρας. Έτσι, το σχολείο με την ενίσχυση της δραστηριότητας των βιβλιοθηκών μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να αγαπήσουν το βιβλίο. Επιπλέον οι δάσκαλοι και οι καθηγητές πρέπει να βοηθούν τους μαθητές στην κατανόηση δυσνόητων σημείων των βιβλίων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι νέοι να διαβάζουν πιο εύκολα και να καταλαβαίνουν καλύτερα. Στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δείξουν στα παιδιά ότι το βιβλίο δεν είναι ένα άψυχο αντικείμενο αλλά ένα μέσο, ένα σκαλοπάτι για τη γνώση.

Επιπλέον πολύ σημαντικό ρόλο έχουν και τα Μ.Μ.Ε. Τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να δείξουν στους μαθητές ότι τα βιβλία είναι απαραίτητο να υπάρχουν, για να τα διαβάζουμε. Ακόμα, μέσω της διαφήμισης πρέπει να προβάλλονται βιβλία των οποίων το περιεχόμενο είναι ενδιαφέρον, και με αυτόν τον τρόπο να τα μαθαίνουν οι ίδιοι οι νέοι ή οι γονείς τους, οι οποίοι θα τα προωθήσουν στα παιδιά τους.

Τέλος πολύ σημαντική είναι η βοήθεια του κράτους. Το κράτος οφείλει να προωθεί τη φιλαναγνωσία με τη δημιουργία νέων βιβλιοθηκών και με τον εμπλουτισμό αυτών, που ήδη υπάρχουν, με νέα βιβλία, αλλά και με υπολογιστές, με τους οποίους θα υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και σε άλλες βιβλιοθήκες. Έτσι οι μαθητές θα μπορούν να πηγαίνουν και να αναζητούν καινούρια βιβλία, τα οποία θα τους τραβούν το ενδιαφέρον. Επιπλέον το κράτος μπορεί να βοηθήσει με την καθιέρωση μιας ημέρα αφιερωμένης στην ανάγνωση των βιβλίων και να υποχρεώνει τα σχολεία να κάνουν εκδηλώσεις, με σκοπό οι μαθητές να έρχονται πιο κοντά στα εξωσχολικά βιβλία.

Συμπερασματικά, μέσα στη διαβρωμένη κοινωνία μας με τους γρήγορους ρυθμούς ζωής, κυρίως στις μεγαλουπόλεις, είναι λογικό πολλοί μαθητές να μην αγαπούν τα βιβλία και να τα καταστρέφουν. Γι' αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να δραστηριοποιηθούν ιδιωτικοί και κρατικοί φορείς με σκοπό την αλλαγή αυτής της κατάστασης, και την ενίσχυση της αρμονικής συνύπαρξης του νέου με το βιβλίο, παράλληλα με την επαφή του με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης.

 

Η σχέση των μαθητών με τα βιβλία

του Στέφανου Καλλιπολίτη

 

Η πρώτη επαφή των μαθητών με τα σχολικά βιβλία είναι στην πρώτη τάξη δημοτικού. Τότε, τα μικρά παιδιά αντικρίζουν το βιβλίο ως κάτι διαφορετικό. Σε κάποια αρέσει και το αγαπούν, ενώ κάποια άλλα θεωρούν καταναγκαστικό έργο το διάβασμά του. Με το πέρασμα του χρόνου, στις μεγαλύτερες βαθμίδες εκπαίδευσης, τα βιβλία αλλάζουν. Είναι γεμάτα με θέματα, τα οποία οι νέοι πρέπει να μάθουν, ώστε να περάσουν την τάξη. Έτσι οι μαθητές δεν αντιμετωπίζουν το βιβλίο ως μια ευχάριστη πηγή γνώσης αλλά σαν ένα εγχειρίδιο το οποίο πρέπει να αποστηθίσουν. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πολλοί να μισούν τα βιβλία και στο τέλος της σχολική χρονιάς να τα καταστρέφουν στα προαύλια των σχολείων.

Αρχικά, αυτή η πράξη αντίδρασης ξεκινάει από την τεράστια ύλη που έχουν να καλύψουν οι έφηβοι κατά τη διάρκεια του σχολικού έτους. Οι μαθητές του γυμνασίου και του λυκείου πρέπει να αποστηθίζουν καλά τα σχολικά βιβλία, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στις ερωτήσεις των διαγωνισμάτων. Αυτό το γεγονός έχει ως αποτέλεσμα πολλοί να μην αντέχουν την καταπίεση και να οδηγούνται σε μια εχθρική στάση απέναντι στα βιβλία.

Επίσης, σύνηθες φαινόμενο είναι η μίμηση άλλων συμμαθητών. Για παράδειγμα, πολλοί μαθητές σκίζουν και καταστρέφουν τα βιβλία τους, επειδή το κάνουν συμμαθητές τους και επειδή φοβούνται να μην τους κρίνουν αρνητικά και τους κοροϊδεύουν.

Ακόμα, η απέχθεια προς τα σχολικά βιβλία του εκπαιδευτικού μας συστήματος προκαλείται, επειδή αυτά είναι παλιά, δεν ελκύουν το ενδιαφέρον και δεν ξυπνούν την αγάπη για ανάγνωση στους μαθητές. Αντίθετα τα βιβλία άλλων χωρών είναι εκσυγχρονισμένα και ανταποκρίνονται στις απαιτήσεις των παιδιών της σημερινής γενιάς.

Επίσης, μέσα από την οικογένεια δεν ενισχύεται η αγάπη για τα βιβλία. Οι γονείς μέσα σε μια οικογένεια πρέπει να προωθούν τα παιδιά στην ανάγνωση εξωσχολικών βιβλίων. Δεν πρέπει να τα αφήνουν να διασκεδάζουν στον ελεύθερο χρόνο τους, παίζοντας μόνο στον υπολογιστή βιντεοπαιχνίδια, αλλά να τους προτείνουν μια δημιουργική μορφή ψυχαγωγίας, όπως είναι η ανάγνωση βιβλίων, μέσα από την οποία μπορούν να ανακαλύψουν πολλά πράγματα.

Το γεγονός της καταστροφής των σχολικών βιβλίων είναι πολύ λυπηρό για την παιδεία και γι? αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Αρχικά πολύ σημαντικό ρόλο καλείται να διαδραματίσει το σχολείο,  καθώς μέσα σε αυτό ο νέος διαμορφώνει την προσωπικότητά του, αφού βρίσκεται μεγάλο μέρος της ημέρας. Έτσι, το σχολείο με την ενίσχυση της δραστηριότητας των βιβλιοθηκών μπορεί να βοηθήσει τους μαθητές να αγαπήσουν το βιβλίο. Επιπλέον οι δάσκαλοι και οι καθηγητές πρέπει να βοηθούν τους μαθητές στην κατανόηση δυσνόητων σημείων των βιβλίων. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα οι νέοι να διαβάζουν πιο εύκολα και να καταλαβαίνουν καλύτερα. Στη συνέχεια οι εκπαιδευτικοί πρέπει να δείξουν στα παιδιά ότι το βιβλίο δεν είναι ένα άψυχο αντικείμενο αλλά ένα μέσο, ένα σκαλοπάτι για τη γνώση.

Επιπλέον πολύ σημαντικό ρόλο έχουν και τα Μ.Μ.Ε. Τα μέσα ενημέρωσης μπορούν να δείξουν στους μαθητές ότι τα βιβλία είναι απαραίτητο να υπάρχουν, για να τα διαβάζουμε. Ακόμα, μέσω της διαφήμισης πρέπει να προβάλλονται βιβλία των οποίων το περιεχόμενο είναι ενδιαφέρον, και με αυτόν τον τρόπο να τα μαθαίνουν οι ίδιοι οι νέοι ή οι γονείς τους, οι οποίοι θα τα προωθήσουν στα παιδιά τους.

Τέλος πολύ σημαντική είναι η βοήθεια του κράτους. Το κράτος οφείλει να προωθεί τη φιλαναγνωσία με τη δημιουργία νέων βιβλιοθηκών και με τον εμπλουτισμό αυτών, που ήδη υπάρχουν, με νέα βιβλία, αλλά και με υπολογιστές, με τους οποίους θα υπάρχει η δυνατότητα πρόσβασης και σε άλλες βιβλιοθήκες. Έτσι οι μαθητές θα μπορούν να πηγαίνουν και να αναζητούν καινούρια βιβλία, τα οποία θα τους τραβούν το ενδιαφέρον. Επιπλέον το κράτος μπορεί να βοηθήσει με την καθιέρωση μιας ημέρα αφιερωμένης στην ανάγνωση των βιβλίων και να υποχρεώνει τα σχολεία να κάνουν εκδηλώσεις, με σκοπό οι μαθητές να έρχονται πιο κοντά στα εξωσχολικά βιβλία.

Συμπερασματικά, μέσα στη διαβρωμένη κοινωνία μας με τους γρήγορους ρυθμούς ζωής, κυρίως στις μεγαλουπόλεις, είναι λογικό πολλοί μαθητές να μην αγαπούν τα βιβλία και να τα καταστρέφουν. Γι? αυτό το λόγο είναι απαραίτητο να δραστηριοποιηθούν ιδιωτικοί και κρατικοί φορείς με σκοπό την αλλαγή αυτής της κατάστασης, και την ενίσχυση της αρμονικής συνύπαρξης του νέου με το βιβλίο, παράλληλα με την επαφή του με τα ηλεκτρονικά μέσα πληροφόρησης και γνώσης.